Nash Dom - zomerkampen

Elke zomer wordt in Rusland het zomerkamp 'Nash Dom' (betekent Ons Huis) georganiseerd voor gehandicapte en niet-gehandicapte (blinde of slechtziende en ziende)kinderen, weeskinderen en kinderen uit reguliere gezinnen. Sinds 1995 nemen aan dit kamp ook kinderen en groepsleiding uit Nederland deel. De organisatie is in handen van het Jeugd Centrum 'Nash Dom' te Moskou en de Janusz Korczak Stichting in Nederland.

Het doel van deze kampen is de integratie bevorderen van gehandicapte kinderen en weeskinderen in de samenleving. Bovendien wordt de wederzijdse kennis over de cultuur van de deelnemers bevorderd en worden vooroordelen over en weer te niet gedaan. Daarnaast streeft het 'Nash Dom' kamp naar een wederzijdse relatie tussen kinderen en volwassen en tussen kinderen onderling die gekenmerkt wordt door Respect.

Het 'Nash Dom' zomerkamp tracht de pedagogische ideeën van de Pools-Joodse pedagoog, arts en schrijver Janusz Korczak in de praktijk te brengen: verantwoordelijkheid, eigen initiatief, actieve participatie, het recht te zijn zoals je bent, gelijkwaardigheid tussen volwassenen en kinderen, etc. We zien in het kamp b.v. groepsoverleg, hulp door oudere kinderen aan jongere kinderen, individuele- en groepstaken, jongerenparlement e.d.

Korczak en de zomerkolonies

Onze Nash Dom zomerkampen vinden hun wortels in de ervaringen die Janusz Korczak had met zijn zomervakanties in het begin van de vorige eeuw. Hij zelf nam in 1907 voor het eerst als stagiair deel aan dergelijke zomerkampen. Hij ging met kinderen uit internaten enkele weken mee naar het platteland van Polen. Hij was idealistisch en had eigenlijk geen idee hoe je met deze moeilijke kinderen moest omgaan. Hij komt tot de ontdekking dat je naast i.pv boven de kinderen moet staan tekenend is het volgende citaat wat hij vele jaren later optekent in zijn boek ‘Hoe houd je van een kind'

‘De volgende dag, tijdens het gesprek in het bos, heb ik voor het eerst niet tegen de kinderen maar met de kinderen gesproken; ik pratte niet over hoe ik wilde dat zij zouden zijn, maar over hoe zij willen en kunnen zijn. Misschien dat ik toen voor het eerst van overtuigd raakte dat je van kinderen veel kunt leren, dat ook zij hun eisen en voorwaarden stellen, waartoe ze het recht hebben, evenals ze het recht hebben een voobehoud te maken…'

Het vakantiehuis Het Roosje, waar Korczak zijn zomerkampen hield

Later als Korczak leiding geeft aan het weeshuis ‘Dom Sierot' in Warschau, zet hij de traditie van de zomerkolonies voort. Hij neemt vooral stagiaires mee omdat hij van menig is dat deze vakantiekolonies bij uitstek een plek vormen waar jonge groepsleiders in een open sfeer veel kunnen leren van de omgang met kinderen. Vooral het zoeken naar de balans tussen regels en vrijheid is van groot belang. In het genoemde boek ‘Hoe houd je van een kind' komen we een belangrijke uitspraak van Korczak tegen. Hij zegt:

‘Ik heb veel te danken aan de vakantiekolonies. Hier heb ik voor het eerst een grote groep kinderen meegemaakt en heb ik door zelfstandig te werken het abc van de pedagogische praktijk geleerd. Rijk aan illusies, arm aan ervaring, en jong als ik was, dacht ik dat ik veel zou kunnen doen, omdat ik veel wilde doen..'